Wat opviel was de stelling vanuit ons ambtelijk apparaat. De financiële afdeling heeft procesmatig een fantastische opzet gemaakt, want de invulling van de kaderbrief kan feitelijk voor 100 % doorgaan als de begroting van 2022. Dat staat trouwens volgens ons haaks op de wens om juist de begroting het moment te laten zijn van het bestuurlijke jaar, het moment dat er echt keuzes gemaakt kunnen worden.  

Neem bijvoorbeeld de uitwerking van de zogenoemde motie 20-28.  Als eerste willen we zeggen dat GroenLinks toch hoopte, dat er meer motivatie bij de voorliggende keuzes gegeven zou zijn. Waarop we dan betere besluiten kunnen nemen. En niet alleen over getalletjes. Want met de voorliggende versie die we hebben gekregen, blijkt dat toch jammer genoeg nog niet te kunnen.

Als voorbeeld, de opmerking over de keuze dat er bij cultuur geld bespaard kan worden of dat de belastingen omhoog zouden kunnen gaan, daar kunnen we op dit moment nog niet veel mee. Als gemeenteraadslid moet je toch minimaal de impact van een keuze willen weten. Wat zijn de voordelen, wat zijn de nadelen.

Daarnaast is het apart te noemen, dat de gemeenteraad dit beeld duidelijk probeert te krijgen en daarnaast een college te zien krijgt, dat allerlei besluiten neemt, zonder deze voor te leggen aan de raad.

Tuurlijk wij gunnen de hockey ook een extra kunstgrasveld en ja, we weten dat padelbanen bij de tennis momenteel ook ‘hot’ zijn. Maar op basis waarvan maken we als gemeente nu de afweging om hierop te investeren?

Het is toch wel duidelijk dat de gemeenteraad meer inzicht moet hebben in dergelijke investeringen? We hebben toch niet voor niets gevraagd om een beeld van de sportaccommodaties en de toekomst van sportverenigingen? Waarom worden we hier dan eigenlijk steeds gepasseerd? Waar is de transparantie? Waar is het beleid? Waar is de visie? Dit schiet toch niet op, op deze manier? Over welk financiële potje mogen wij nu eigenlijk wel beslissingen nemen?

Goed, we nemen de uitkomst van de motie 20-28 mee naar de begroting. Het moment waarop we voor ons zelf de invloed van extra uitgaven of inkomsten zullen proberen te duiden. Iets wat wij ook verwachten van alle gemeenteraadsleden en het college. Zeker in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen.

Want dat is het moment om in grote lijnen duidelijk te maken wat je als raad verwacht van de koers van de gemeente. Hoe de gemeente wil omgaan met woningbouw, industrie en burgerparticipatie.

Ook hoe de gemeente denkt daar invulling aan te geven. Want alhoewel het moeite kost, om in de gemeenteraad, de grote lijn te bespreken, wij bepalen toch echt de koers als raad. En het college geeft daarbij eigenlijk alleen de hulpmiddelen. Dat moeten we ons als gemeenteraadsleden dan ook realiseren en ter harte nemen.

Dat gaat verder dan losse opmerkingen maken over je eigen stadsdeel, dorp, of over losliggende stoeptegels. Dat gaat verder dan alleen de misstanden aanleveren. Nee, het helpt bijvoorbeeld dan ook om de pluspunten benoemen.

Het gaat verder dan alleen je achterban bedienen, en ja, je zult ook af en toe besluiten moeten nemen die niet makkelijk of leuk zijn. Maar die wel bij de grote uitdagingen horen, waar we met zijn allen in deze gemeente en daarbuiten tegen aan lopen.

Om er eentje te benoemen, klimaatverandering vraagt nu eenmaal om verantwoordelijkheid vanuit onze raad. Je kan niet instemmen met een Regionale Energie Strategie op papier om daarna niet mee te gaan met de uitwerking daarvan.

Het is te gemakkelijk om je daarna te verschuilen achter buurgemeenten die niks zouden doen of nog lang niet uitgewerkte alternatieven te propaganderen als oplossing.
Nee, verstop je niet als gemeente, maar ga aan de slag met bijvoorbeeld de platte daken in de gemeente. Neem de regie dan ook in je eigen handen als gemeente. Verschuil je niet achter een coöperatie met een onmogelijke missie.

En dan nog een punt over verantwoording nemen.

Ook als je landelijke partijgenoten opmerkingen maken over de pers, zoals recentelijk gebeurde rondom een media afhankelijk persoon uit Den Haag. Dan mag je wat ons betreft, nou eigenlijk nog sterker, dan moet je daar afstand van nemen als politieke partij.

Het is veel te gemakkelijk om de pers weg te schuiven als onbetrouwbaar.

Dat maakt een democratie er alleen maar zwakker op. Want laten we eerlijk zijn, de pers is naast de geijkte politieke wegen zeer belangrijk voor ons politieke werk. Als aangever en als duider van het gevoel in de samenleving. Maar ook als verspreider van ons gedachtegoed. Realiseert u zich dat alstublieft. Woorden hebben impact.

Maar, om nu terug te komen op de kaderbrief en om eigenlijk al een voorschot te nemen op de begroting voor 2022.

Als GroenLinks willen we een echte discussie in de gemeente, over grenzen aan de groei. Verduurzaming van onze industrie, voordat we praten over uitbreiding. En striktere regels aan die uitbreidingen, zeker ook als aandeelhouder in North Sea Port. We zitten aan tafel en wat ons betreft niet zonder last of ruggenspraak.

Daarnaast verwachten wij een grote inzet op een visie over ons woonbeleid. Met oog voor arbeidsmigranten, startende jongeren en minder overlatend aan de marktpartijen. Het is niet alleen het tekort aan hoeveelheid bakstenen, maar ook de hoeveelheid geld die hier in om gaat. Andere woorden, niet zo mild tegen de aanbieders van het duurdere segment.

Ook geen populistisch gedoe over migranten hotels en vermeende misstanden, maar  aanpak van malafide huisjesmelkers. Waar gaan de verdiensten naar toe? Hoe kunnen we dat aanpakken als gemeente? Daar moeten we op sturen, zonder lange overgangsperiodes. Het probleem speelt nu.

Daarbij gelijk aansluitend internationale solidariteit. Waarom moet onze economie drijven op uitbuiting en onderbetaling? Een actieplan tegen armoede, zeker ook als gevolg van corona. Daar moeten we op inzetten. En inburgering van nieuwe burgers, hoe laten we zoveel mogelijk mensen meedoen? Kom met een goed plan. De zogenaamde “Z”-instroom is te groot.

En over meedoen gepraat, er is veel onduidelijk over het begrip participatie. De zoektocht naar een optimale vorm vindt niet alleen plaats in Terneuzen. Een levendige democratie waarin burgers echt worden meegenomen in besluitvorming is voor GroenLinks daarbij het doel. Maar daarvoor moet nog veel gebeuren. Er is nog teveel onbegrip over de rol en verantwoordelijkheden van dorpsraden en buurttafels. Om van andere stakeholders nog maar te zwijgen.

Een ander punt belangrijk punt voor ons blijft de vergrijzing en aandacht voor ouderen. Samen met de SP hebben wij middels de Blue Zones de aandacht hier op proberen te vestigen. Maar dat is slechts een beperkt aspect van de discussie.

De WHO en de Europese gemeenschap hebben hier ook nadrukkelijk op gewezen via een Groen Boek over vergrijzing. Naast voeding, leefstijl, inkomen, huisvesting en robuuste zorgsystemen is er, moet er, aandacht zijn voor een senior vriendelijke publieke ruimte. Op ieder van deze terreinen zou de gemeente een toekomstig beleid moeten formuleren.

Niet alleen ouderen, ook voor jongeren is de openbare ruimte is van belang. Want, openbare ruimte is van en voor iedereen. En het is belangrijk bij het leven, ontmoeten of ontspannen. Wij denken dat de gemeente daar ook veel meer kan betekenen. Zowel op straat buiten als binnen. Daar horen ontmoetingsruimtes bij. Ook voetbalkooien, skatebanen en jumptracks.

Daar hoort ook een groene omgeving bij, simpel weg om te helpen bij de klimaatverandering, waar we niet onderuit komen. En daar zal de gemeente volgens ons fors op moeten inzetten.

Maar daar hoort ook een inclusieve gemeente bij. Voor iedereen, elk ras, geslacht, of seksuele voorkeur. En dat betekend ook niet domweg voorstellen om openbare ruimtes af te sluiten vanwege overlast. Begrijp ons goed, natuurlijk accepteren wij die overlast ook niet. Maar wij denken dat je dat anders moet voorkomen. Het liefst met een duurzame oplossing. Ga veel meer in gesprek met jongeren én ouderen. Niet zo repressief.

Wij denken dat het kan. Maar dan heb je wel lef nodig, dan moet je het gesprek aangaan, dan moet je wel weten waar je als politieke partij naar toe wil. Dan zal je wel een visie moeten hebben. Ook als gemeente.

Huiswerk dus voor de komende periode. Een politiek reces bestaat niet.