7 juli was de eerste raadsvergadering van de week i.v.m. de perspectievennota aankomende donderdag, dus gingen we dinsdagavond ook aan de slag, met een paar belangrijke onderwerpen. Want de prestatieafspraken met wooncorporaties en de 'deal' met van der Poel staan op de agenda.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, de prestatieafspraken hadden wat ons betreft nog wel verder mogen gaan. Maar het gehele proces bekijkend, kunnen we toch wel zeggen dat onze inbreng hierin sterk aanwezig is. Want met de aanname van de zienswijze van PvdA en CDA, medeondertekend door ons, hebben we toch de landelijke duurzaamheid afspraken vast gelegd in Terneuzen.    Deze afspraken houden o.a. in dat in 2020 ten minste een gemiddelde Energie‐ Index van 1,25 (gemiddeld energielabel B) bereikt moet zijn voor de totale huurwoningenvoorraad van de twee corporaties. Dat komt overeen met een besparing op het gebouwgebonden energieverbruik van bestaande corporatiewoningen van 33% in de periode 2008 tot en met 2020.     Betekend dat dan dat we de wooncorporaties aan kunnen spreken als zij niet gehaald hebben? Ja en nee. Nee omdat deze afspraken moeilijk hard zijn te maken door de gemeente. En ja, omdat ondanks dat we dit misschien regionaal moeilijk kunnen realiseren, nu wel de middelen krijgen om de voortgang in de gaten te houden. En zo landelijk onze partij hierop kunnen attenderen over deze vorderingen. Want het is toch een invulling van een landelijk vastgesteld convenant.   Neem daarnaast mee dat de zienswijze unaniem is aangenomen, dan kun je toch stellen dat duurzaamheid weer een stukje verder is in Terneuzen, zowel in de gedachtengang van de raadsleden als in de uitvoering.   Om in de bouwsector te blijven, het volgende punt betrof de deal met aannemer van der Poel over de uitruil van gronden. Een deal om te voorkomen dat de laatste naar de rechter zou stappen met een claim over het kanaaleiland te Sas van Gent. Het was ooit de bedoeling dat van der Poel hier woningen zou bouwen met een vergunning van de toenmalige gemeente. Vanwege allerlei protesten van derden is de bouw echter niet doorgegaan. Nu vele jaren later komt de aannemer echter met een claim.    De gemeente denkt dit op te lossen d.m.v. een grond uitruil. Echter zijn hier grote twijfels over zoals bijvoorbeeld de zekerheid dat het aantal woningen wat de aannemer in gedachte heeft, om te realiseren komt niet overeen met de bouwwensen van de provincie. En bij wie zal van der Poel dan weer aankloppen? Weer een claim richting de gemeente? Het ligt voor de hand om deze voorraad woningen dan ook eerst te bespreken met de provincie. En qua tijd? Dat moet makkelijk kunnen toch? De claim heeft namelijk ook wel een hele tijd op zich laten wachten.   D66 had o.a. deze wensen en bedenkingen goed verwoord en kwam met de vraag of een en ander niet eerst wat verder uitgezocht zou moeten worden. Wij hebben ze daar dan ook in gesteund. Het mocht echter niet baten, de zienswijze werd met een meerderheid verworpen. Het is maar te hopen dat onze vrees niet de waarheid wordt.   Gemengde gevoelens dan ook na de vergadering. Wel duurzaamheid bij wooncorporaties maar duurzame afspraken met een aannemer, we weten het nog niet.